|
|
De pagina Caviahemel is ermee gestopt. Het Condoleanceregister Caviahemel is nog altijd actief. Je kunt hier vertellen over je overleden cavia en je krijgt altijd antwoord op je bericht.
|
Op alle foto's rust copyright, ongeacht of er wel of niet een copyrightvermelding op staat. De foto's mag je dan ook niet zonder toestemming van de makers gebruiken.
|
Charlotte over haar cavia: Dit was mijn lieve caviaatje
Fluffy. Fluffy en haar zusje Floppy zijn
de eerste cavia's die we gekocht hadden,
Fluf was een Zilver-Agouti, en Flop een
Goud-Agouti. Fluffytje was nogal een snoeper!!!
Ze was daardoor ook redelijk dik. We ondervonden
dat Fluf ziek was toen ze begon af te vallen
met grote mate. We gingen naar de dierenarts
en die bevestigde dan een tumor. Ja, inderdaad,
een tumor in haar buikholte. Maar Flufje
was negen maand!!!!!
Uiteindelijk
viel ze om in haar kooi, maar ze was nog
niet dood, dus pakte ik haar bij mij, 3
uur en 45 minuten lang, totdat ze uiteindelijk
stierf in mijn armen op 13 juni om 22.30
uur. Nu hebben we al een nieuw vriendje
voor Floppy. Ze heet Duffy, ze is zwart
met een crème plekje op haar hoofd,
maar ze zal nooit Fluffy kunnen vervangen,
dat weet Floppy ook... Ik Mis Je
, Mijn Lieveling!!!!!!
|
Debby, Emma en hun mama over
Sandy en haar jongen:
Onze hele cavianestje
is nu dood. Caviamoeder Sandy (11 maanden
oud) heeft een week geleden 4 jonkies gekregen,
precies op de 69 dag. De geboorte ging heel
rustig en soepel. Het vierde en tevens laatst
jong werd genegeerd en heb ik uit het vlies
moeten halen en warm gewreven. Helaas, de
moeder trok zich niets aan van dit jong
en het overleed de dag erna. Drie
kleintjes bleven over (zie de foto). Op
zich leek er niets aan de hand, alleen had
ik het idee dat ze niet gevoed werden door
de moeder. Op de vierde dag overleed er
weer een jonkie. Ik ben met de twee laatste
gauw naar de dierenarts geweest en kreeg
krachtvoer voor hun. Eenmaal thuis bleek
weer eentje overleden. De laatste leek het
heel goed te doen. Maar op de negende dag
had het niet veel zin in drinken of eten.
De ademhaling geen heel moeizaam en
uiteindelijk overleed ook deze, in mijn
hand. Wij zijn er kapot van. Het
was zo'n mooie bevalling. Zulke mooie en
grappige kleintjes. Het liep allemaal zo
vreselijk mis....... Wij hebben
moeder cavia Sandy maar weer gauw bij haar
eigen cavia moeder Kappy gezet, zodat ze
niet te eenzaam zou zijn nu haar kleintjes
allemaal in de cavia hemel zijn.
Laatste groetjes van de verdrietige baasjes,
Debby en Emmy en hun mama |
Jinke
over haar cavia Fleur: Mijn
cavia heet fleur en ik mis haar heel erg.
Ik heb haar gekregen in november en
in mei was ze alweer dood. Ze was net één
jaar. Toen ik haar gekregen had, had ze
in de dierenwinkel al drie nestjes gehad
terwijl ze toen nog maar acht maanden was.
Blijkbaar was ze daar aan gestorven. Ik
mis haar heel erg. Ik heb nu alweer twee
nieuwe cavia's maar toch zijn zij niet hetzelfde
als Fleur. Ik heb alleen geen foto van haar.
(Jinke verzocht mij er een caviahoofdje
bij te zetten.)
|
Desiree over haar cavia: Op 11 april 2005
is mijn lieve schat Floortje overleden.
Floortje was mijn eerste cavia. Toen ik
haar 3,5 jaar geleden kreeg bleek ze ziek
te zijn; ze had een nierontsteking en bleek
verwaarloosd te zijn door haar vorige baasje.
Door een antibioticakuur kwam ze er weer
helemaal bovenop. In het begin was ze erg
schuw maar dit verdween later en ze werd
een echte knuffelkont. Als ik me niet goed
voelde, nam ik Floortje altijd op schoot
om met haar te knuffelen; ze wist me altijd
te troosten met haar kusjes. Ze vond het
heerlijk om dicht tegen me aan te liggen
in mijn nek. Ongeveer een maand geleden
vernam ik een hard bultje op haar wang;
het bleek een abces te zijn en het werd
verwijderd. Floortje leefde weer helemaal
op en het leek de goede kant weer op te
gaan. Tot dat ze opeens sterk begon
te vermageren, ze had veel tekenen van ouderdom,
dus veel was er niet meer voor haar te doen.
Het einde was in zicht. Vanochtend is ze
overleden; gelukkig heeft ze geen pijn geleden
en dat vind ik een fijne gedachte.
We hebben haar in de tuin begraven. Op haar
grafje hebben we een Vergeet me nietje geplant.
Lieve Floortje, ik zal je nooit vergeten.
Veel liefs van je baasje Desiree
En je vriendinnetje Shelly We
zullen je missen. |
Hannah over haar cavia: Mijn cavia is vandaag
overleden aan een tumor. Heel treurig natuurlijk.
Hij was al een paar dagen ziek, maar we
wisten niet dat hij een tumor had. Hij liep
slap, maar hij at wel nog goed en poepen
en plassen kon hij ook goed en piepen deed
hij nog. Mijn moeder en mijn twee zusjes
zijn met hem naar de dierendoktor gegaan.
Mijn ene zus had nog aan zijn poot gevoeld
die al dagen dik was (trouwens ik was die
dag bij iemand spelen), ik had dus geen
afscheid kunnen nemen, maar ik vind het
niet erg want ik heb de laatste twee jaar
altijd van hem gehouden. Ik zeg wel tegen
andere kinderen: 'Geniet van de dagen dat
je je cavia nog ziet; hij kan er de volgende
dag niet meer zijn'. Onze cavia was
heel lief en tam, maar we hadden te laat
gezien dat Snoopy een tumor had.
P.S. Snoopy, ik zal je niet vegeten. Je
krijgt een speciale plek in mijn hart die
ik altijd bij me zal dragen. Snoopy
denk aan me in de dieren hemel ik zal
aan jou denken groetjes en veeeeeeeeeeeeeeeeelllllllll
liefs en kusjes... Hannah ik
zal je nooit vergeten...
Lieve snoopy, Ik weet dat
je nu dood bent, maar ik zal je nooit vergeten.
Dat je altijd bij me bent voor altijd.
Kusje
van Robin, je baasje.
Lieve Snoopy, Ook ik zal je heel
erg missen... vooral het gepiep als ik terugkwam
van de kinderen naar school brengen.
Je wist dan dat je altijd een bakje met
groenvoer kreeg. Fit was een vast ritueel
dat ik nu vreselijk zal missen. Ik
weet dat het het beste voor je is, dat je
nu in de dierenhemel bent, maar het doet
toch pijn. Snoopy.... veel kusjes en
knuffels.... Hannah, Robin, Betty (Luca
is te verdrietig om iets te schrijven)
|
Lindy over hun cavia: Mensen zeggen vaak dat
je een cavia niet zindelijk kunt maken…
nou, wij weten wel beter! Als
onze Stanley rondliep in de kamer, en moest
plassen ging ze voor het hok zitten en begon
keihard te piepen. We wisten dan genoeg...
mevrouw moest plassen! Als ze klaar was,
begon ze weer te flippen en rondjes te rennen
omdat ze er dan weer uit wilde. Allemaal
kleine dingetjes die we enorm gaan missen.
Ze is zes jaar geworden en heeft een fijn
leventje gehad bij ons. Op 30 maart
2005 vond mijn vader haar dood in haar hokje,
precies zoals ik haar de vorige avond had
neergelegd. Ze was al een week ziek, had
verstopping en at en dronk niet meer.
De dierenarts had er een spuitje met vocht
gegeven en sinds die tijd werd ze alleen
maar zwakker... Ik hoop dat ze
nu weer kan wat ze wil, en dat ze weer gelukkig
is... Ik heb haar begraven in de tuin en
er een bloemetje geplaatst... rust in vrede...
Lindy, Otto, Jacqueline, Rick |
Lotje over haar cavia: Mijn
lieve cavia Punky is overleden op 26-3-2005.
Ik weet niet hoe oud hij is geworden, ik
weet alleen dat hij een lange tijd iets
aan zijn hart had en dat hij in de wachtkamer
van de dierenarts een hartaaval kreeg.
Bij deze wil ik even zeggen dat ik
'm Superveel ga missen en dat ik Superveel
van 'm hou, want het was echt een schat!!!
Ik heb helaas geen foto van hem.
Dikke kus, Lotte (Omdat Lotje
geen foto had, staat dit plaatje erbij.) |
Carlijn over haar cavia:
Dit is Tibbe. Hij is 7
januari 2005 om half 3 overleden. Hij was
een Engelse pluimkop. Hij piepte altijd
als de koelkastdeur open en dicht ging omdat
hij weet dat daar de worteltjes in zaten.
Hij kwam ook altijd in m'n nek zitten knuffelen;
daar was het dan lekker warm. Hij overleed
aan een longontsteking. Hij begon op een
geven moment allemaal rondjes te draaien
in zijn kooi en viel om. Niet veel later
was hij overleden.
|
Julie over haar cavia's: Op de avond van 20/01/05
is mijn cavia Zoë bevallen van een
drieling. Ik wou haar vasthouden (het was
al donker) en toen ik haar wilde vastpakken,
voelde ik enkel een klein, amper droog hoopje
cavia. Zoë was eindelijk bevallen!!!
Gauw scheen ik in de kooi en toen wachtte
me een verassing: er waren nog twee andere!
Zwart met bruin, alledrie. Maar ik zag al
meteen dat er iets mis was en even later
bleken ze dood te zijn. Ik schrok verschrikkelijk:
dit kon toch niet gebeuren! Het was haar
eerste nestje, en... dit mocht toch helemaal
niet gebeuren! Maar dat zijn nu eenmaal
dingen die gebeuren en ik moet ermee leren
leven! Achteraf gezien bleek ik nog geluk
te hebben dat Zoë niet gestorven is:
het éne jong is zo ongelooflijk groot
dat het een geluk is dat ze niet uitgescheurd
is! Ik heb de jongen een naam
gegeven. Ook de dode. Het is niet omdat
ze gestorven zijn dat ze dat niet verdienen.
Het jong dat nog leeft is hoogwaarschijnlijk
een meisje en haar heb ik Zsa-Zsa genoemd.
Van de andere twee weet ik het geslacht
niet maar zij heten Buddy (het misvormde
jong) en Djoegie. Mijn 9-jarig
zusje lijdt er zeer onder(het is de eerste
keer dat ze zoiets meemaakt) en schreef
een tekstje voor Buddy, wiens naam ze zelf
koos: Je bent op je geboorte dood
gegaan en dat is het ergste wat er is. Je
verdiende het te leven! We waren vast beste
vriendjes geworden, vandaar de naam
BUDDY
(Op Julies verzoek is dit plaatje erbij
gezet.) |
De
Grote Cavia: De naam van deze foto is
'Jerry in de reclame'. Op de zak staat namelijk
een stickertje met 'reclame'. Jerry's
baasje was er uiteraard bij en zorgde ervoor
dat het niet gevaarlijk kon worden.
Denise over haar cavia: Jerry Mijn
cavia Jerry is op 09-03-'04 overleden tijdens
een operatie aan zijn kiesjes. Jerry
had al een jaar last van diarree. Dan had
hij het en dan was het weer over. Na veel
bezoekjes aan de dierenarts zei de dierenarts
dat het misschien aan zijn kiesjes lag.
Als zijn kiezen puntjes hadden, kon hij
het hooi niet goed fijnmalen waardoor hij
het hooi wel binnenkreeg maar niet goed,
waardoor hij diarree kreeg. Dus moest Jerry
aan zijn kiezen geopereerd worden. De dierenarts
vond dat hij goed wakker werd uit de narcose,
maar op een gegeven moment bleef hij liggen.
Ze hebben hem nog spuitjes en zuurstof gegeven
om hem weer wakker te krijgen. Maar het
mocht niet meer baten. Jerry was overleden.
Ik ben echt kapot van dit verlies
en zal ook altijd aan hem denken. Jerry
was een lief beertje dat een kindje voor
me was. Hij liep achter je aan, ging op
je voet staan als hij wat te eten wou, en
begroette mij als ik 's ochtends beneden
kwam met een piepconcert!!!! Allemaal dingen
die hij op zijn lieve caviamanier deed.
Dierenliefde is een wonder deze
vriendschap was bijzonder Je was een
trouwe kameraad die zijn sporen achterlaat
Lieve Jerry, het leek
alsof jij wist wat er met je ging gebeuren
en daarom nog een afscheidskusje wou.
Ik hoop dat ik je een goed leven heb gegeven
en helaas kunnen we niet meer overnieuw
doen wat ik verkeerd heb gedaan. Sorry
voor alles wat ik verkeerd heb gedaan!!!
Ik wilde voor jou het beste, al weet ik
dat ik jou niet altijd heb kunnen geven
wat jij verdiende!! Ook al heb ik nu
Phoebe en Boelie en Yankee als nieuwe vriendjes,
jij zal altijd in mijn hart blijven en nooit
worden vergeten. Veel kusjes van
je baasje. |
Pieter en Corina over hun cavia's: Op 30 december 2004
hebben wij afscheid moeten nemen van onze
lieve cavia Pluisje. We hadden haar pas
sinds 5 maart 2004. We waren met haar naar
de dierenarts geweest in verband met kapotte
mondhoeken. De dierenarts dacht eerst aan
vitaminegebrek. Omdat dit vorige week nog
steeds niet over was en ze problemen had
met kauwen, zijn we weer naar dierenarts
gegaan. Daar hebben ze onder narcose geconstateerd
dat er een gezwel in haar keel zat waar
het etter al uit kwam, en waar niets meer
aan te doen was. Om haar een verdere lijdensweg
te besparen, hebben we Pluisje niet meer
laten bijkomen uit de narcose.
Een
erg moeilijke beslissing omdat we erg gek
met haar waren, maar aan de andere kant
wel eerlijk tegenover haar. Nu heeft Pluisje
geen pijn meer, en is ze samen met 'ouwe'
Pluisje in de caviahemel. Pluisje was een
echte lieverd die er uitgebreid voor ging
liggen om gekroeld te worden. We hebben
haar maar tien maanden gehad, maar wel intens
van haar genoten. Zij was de opvolger van
'ouwe' Pluisje, die in maart 2004 overleden
is. 'Ouwe' Pluisje was onze eerste cavia.
Door hem zijn we verslaafd geraakt aan de
caven. Beertje, onze mannetjescavia,
heeft in korte periode (in tien maanden)
tweemaal een kameraadje moeten missen. Hij
is pas twee jaar. Nu hebben we voor hem
weer twee nieuwe vriendinnetjes gevonden,
weer een Pluisje en Bruintje.
Pluizen, we missen jullie, maar maak maar
veel plezier in de caviahemel!
Pluisje, overleden 30 december 2004, ruim
één jaar oud. Op deze foto
staat ze samen met Beertje. Pluisje is de
linkse cavia. |
Emile
over zijn cavia: Dit is mijn cavia Tibo .
Hij is nog maar net overleden 28-12-2004.
Hij had een darmziekte gekregen door iets.
Hij is twee jaar geworden. Ik zou alles
doen voor m'n lief caviatje! Ik heb hem
zien sterven en het maakt mij verdrietig
dat ik hem niet meer kan terugzien. Ik mis
hem enorm hard! Hopelijk zit hij
nu ergens waar andere caviatjes zijn waar
hij kan mee spelen. XXX Joni
Tibo, ik mis je enorm! |
Roy over zijn cavia: Mijn cavia Stimpy is op
16-12-04 overleden en ik hield heel veel
haar... Zij was nog niet heel oud en
had een leuk vriendje (Ren) om een beetje
mee te spelen... Ik had hem maar vier
maanden mogen kennen... Zij was net
een paar weekjes zwanger... In een keer
was het over... Ik snap niet hoe het
kan... STIMPY: IK HIELD HEEL VEEL
VAN JE!!! Groetjes Roy |
Bonnie over haar cavia's: Dit zijn Dunkie en Panda
(Dunkie links, Panda rechts). Het waren
halfzusjes. Panda is 9 maanden geworden.
Ze heeft onverwachts longontsteking gekregen.
Dunkie is 13 maanden geworden. Ik heb haar
moeten laten inslapen. Dunkie had de kaken
vergroeid, en kon niks meer eten. Ze leed
erge pijn, en had veel stres.
Ooh, Panda en Dunkie, wat mis ik jullie.
Kon ik nog maar heel even bij jullie zijn.
Niemand vervangt jullie. En ik wil jullie
ook nooit vergeten. Want jullie waren
mijn eerste en blijven mijn eerste lieverds!!!!!!!
Ik hoopte zo dat jullie langer bij mij waren.
Maar dat is toch niet gebeurd. Ik hoop
dat jullie nou met zijn twee door de dromen
van jullie leven rennen. Samen in jullie
droomleventje. Met jullie droomprins.
Ik hoop dat jullie nog een fijn leven hebben
zonder mij. IK MIS JULLIE !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! |
Joël over zijn cavia's: Mijn cavia Didi is al
twee jaar geleden overleden. Zij was heel
lief. Ze is drie jaar oud geworden.
Toen we haar jongen lieten krijgen, was
het jonkie veel te groot geboren. Hij is
dood geboren. Dus hij krijgt samen met Didi
een plaats in de caviahemel. We hebben het
overleden jonkie maar Didi Junior genoemd.
Ondanks dat hij dood is hadden we dus wel
een naam gegeven. Je denkt mischien 'Hoe
is Didi dan overleden?' Omdat Didi Junior
te groot is geboren is Didi gestorven. Ik
mis ze wel maar gelukkig heb ik nu twee
andere cavia's: Kuifje en Caftaro.
(Op Joëls verzoek is dit plaatje
erbij gezet.) |
Jim over zijn cavia: Het is erg triest want
dit is mijn cavia Kuifje. Op 22-03-2004
is hij gestorven. De foto is genomen de
dag voor hij stierf. Hij was 8 jaar.
Ik had eerst een konijn;, die beet
me dus had mijn moeder hem geruild voor
een ander; die beet ook dus gingen we die
brengen naar de dierenwinkel (mijn moeders
idee). Toen hoorde ik lieve cavia's piepen
en mocht ze van de winkelier aaien; toen
kocht mijn moeder die twee cavia's. Ik was
heel blij; het waren twee meisje's. Ik wilde
graag een jongetje en mijn klavertje vier
in mijn broekzak bracht geluk want ze kregen
jonkies!!!!! Wat bleek: die van mij was
toch een jongetje! Dus het waren er eerst
drie maar toen even later toen we net naar
de dierenarts wilde gaan om de mijne te
laten castreren, kregen ze negen jonkies.
Ik was ook heel blij. Dus we hadden veel
cavia's aan kennisen gegeven en twee aan
de dierenwinkel. Eén cavia hielden
we. We hadden drie cavia's. Toen was het
vrouwtje (de cavia van mijn zusje) oud en
stierf (snik...) Toen stierf die van
mij een jaar later en ik zag dat hij oud
was de dag voor hij stierf en ik dacht:
'Oh, nee, morgen denk ik dat-ie dood is.'
En ik maakte 22 foto's! Toen stierf
hij en we hadden nog maar één
cavia. Hij had geen vriendje dus we kochten
er nog een en wat bleek: in de dierenwinkel
was ze zwanger geworden en die cavia kreeg
twee jonkies. Nu hadden we vier cavia's.
Jim |
Co over zijn cavia: Op zaterdag 27 november
2004 is geheel onverwacht mijn cuyzeug Alicia
overleden. Een inwendige bloeding was waarschijnlijk
de oorzaak. Alicia werd op donderdag 2 september
2004 geboren en is slechts 86 dagen oud
geworden... Ze is afgelopen zaterdag
tegelijkertijd begraven met nog twee hele
jonge cuytjes, die niet voldoende levensvatbaar
waren. Een beertje en een zeugje. Die waren
op 17 november geboren en overleden op 21
november (het beertje) en op 23 november
(het zeugje). Ze lagen beide opgebaard,
om zaterdag begraven te worden. Maar toen
overleed geheel onverwacht Alicia op de
leeftijd van bijna drie maanden. Ze zijn
aan het einde van de zaterdagmiddag met
z'n drieën in een grafje bij elkaar
begraven. De twee kleintjes hadden nog geen
naam. Alicia was kerngezond en dan komt
het hard aan. Een halve meter verderop ligt
nog een zusje van de twee kleintjes, die
op 17 november dood ter wereld kwam, als
zevende van een nestje. Met de vier overgebleven
cuytjes gaat het uitstekend. Drie wegen
er rond de 300 gram elk, de vierde is wat
kleiner met ongeveer 200 gram.
In memoriam Alicia: * 2 september
2004 + 27 november 2004 Co |
(Op Brenda's verzoek heb ik dit plaatje
gemaakt.)
Brenda over haar cavia: Een berichtje aan Doë...
Ik mis je heel erg Doë! Jij
piepte altijd en dat vond ik zo grappig.
Je was zo schattig! Ik noemde je altijd
dikke koe! Niet als scheldnaam maar
gewoon omdat je zwart met wit was. Je was
wel niet dik maar je had veel haar!
Doë, ik mis je!!!!!!!!!!!!!!!
Van je baasje Brenda! snik snok...
|
|
|
top
home |