|
Sinterklaas (de naam is een verbastering van Sint Nicolaas) werd al in de veertiende eeuw in Nederland gevierd. Tegen die tijd was hij een beschermheilige van heel veel mensen geworden, zoals kinderen, zeelieden en meisjes die wilden huwen. De naam Goedheiligman komt uit de Middeleeuwen toen de huwbare meisjes hem goet hylik man noemden, oftewel goed huwelijks man. Een man derhalve die de huwbare meisjes beschermt.
Nog steeds vinden we veel terug van Nikolaos in het Sinterklaasfeest dat wij nu vieren. Zo zijn de chocoladeguldens (nu dus chocolade-euro's) terug te voeren op de bruidsschatten die hij aan de dochters gaf van de verarmde edelman in Patara.
En het strooigoed dat Zwarte Piet strooit, is terug te voeren op het geld dat Nikolaos altijd voor de armen strooide.
 Zwarte Piet is terug te voeren op een slaaf die Nikolaos heeft vrijgekocht. De naam van die slaaf was Piter en zijn huidskleur was donker. Omdat Piter zo dankbaar was dat hij dankzij Nikolaos een vrij man was, is hij altijd bij hem gebleven om hem te helpen.
Het graf van Sint Nicolaas te Myra is in de elfde eeuw leeggeroofd en zijn botten werden overgebracht naar Bari, in Italië. Bari was echter vroeger Spaans grondgebied. Men nam dus aan dat Sinterklaas uit Bari, Spanje kwam omdat hij daar begraven was. Dat dat zijn tweede graf was, wist men toen nog niet. Men dacht dat hij, omdat hij daar begraven was, daar ook geboren was.
Vroeger geloofde men dat je via een schoorsteen kontakt had met de hemel. Omdat Sint Nicolaas ook in de hemel was, dacht men dat je via de schoorsteen met hem kon communiceren. Vandaar dat we schoenen voor de kachel zetten.
Sinterklaas verrichte tijdens zijn leven vele wonderen, zowel toen hij de jongen Nikolaos was, als toen hij bisschop van Myra was, maar ook na zijn leven, als Sint Nicolaas en Goedheiligman, blijft Sinterklaas
voor wonderen zorgen - althans voor de kinderen!
Maar eigenlijk ben je nooit te oud om in Sinterklaas te geloven, want Sinterklaas deed alleen maar goed en hielp waar hij maar kon. En dat is een mooie decembergedachte!
Waarom zetten we een schoen neer?
Je schoen neerzetten is onderdeel van het Sinterklaasfeest. Of eigenlijk is het de aanloop naar het feest, want je schoen mag je neerzetten als de Sint in het land is, en dan is het nog làng geen pakjesavond!
Je schoen zetten stamt uit de vijftiende eeuw en het is oorspronkelijk een kerkgebruik. In die tijd werden er schoenen in de kerk gezet waar de kerkgangers geld in konden stoppen. Dit geld was voor de armen die zo'n
extraatje in de winterperiode natuurlijk heel goed konden gebruiken. Zo werd in de Sint Nicolaaskerk te Utrecht vanaf 1427 dit gebruik ingevoerd. De schoenen werden daar op 5 December neergezet en nadat de kerkgangers hun gift in de schoenen hadden gestopt, werd dit de volgende dag onder de armen verdeeld.
Later ging men ook in huiselijke kring de schoen neerzetten. Dit werd echter alleen gedaan door kinderen; hun ouders stopten er dan een kleinigheidje in zoals koek, snoep of speelgoed.
Destijds werd echter de schoen alleen op 5 December neergezet. Nu echter mag je je schoen al ver voor die tijd neerzetten! Of je er wat in krijgt, is natuurlijk een tweede, maar proberen kan natuurlijk altijd!
En als je er chocolademunten in krijgt, weet je nu dat dat een eeuwenoude traditie is die teruggaat tot 1427!
Terug naar de hoofdpagina Caviapiet.
|
top 
home