Medea: "Wij zijn Fabi en Medea."
Fabi: "Ja, dat zijn wij!"
Medea: "Ik sta links op de foto."
Fabi: "En ikke dan?"
Medea: "Niet zo dom doen! Wij zijn Schildpad-met-wit cavia's"
Fabi: "Goooh... Is dat zo?"
Medea: "Ja, Fabi, dat is zo. En het is een oude benaming, maar wij leefden in een tijd toen die term nog heel gewoon was."

"En dit ben ik dan, Medea. De foto is erg mooi, maar dat komt omdat ik erop sta."

.

"Ja, hallo! En ik ben dus Fabi... ja. Geloof ik.."

Medea: "En hier sta ik ook links op de foto. Hoewel ik naar rechts kijk. Maar dat is voor jullie natuurlijk naar links."
Fabi: "Huh?"

Fabi: "Ik wilde net gaan eten toen er een foto genomen werd. Wat was ik ook al weer aan het doen?"

Medea: "Dit is waar wij wonen!"

 Fabi: "Mjem mjam mjem mjam!"
Medea: "Niet met je mond vol peterselie praten!"

 Fabi: "Wel met een mond vol andijvie?"
Medea: "Nee! Ook niet!"

Fabi: "Met een mond vol wortel dan?"
Medea: "Zucht!"

 Fabi: "Het is wel een goed leven zo!"

Medea: "Alleen wordt het eten soms op idiote plekken neergelegd!"

 Fabi: "Och, maar zo even op het terras zitten is toch ook gezellig!"

 Fabi: "Da's niet waar!"

Medea: "En deze kwam opeens bij ons wonen..."

Medea: "Hij was de laatste van een groepje."

Medea: "En nu was hij eenzaam zonder zijn groepje."

Medea: "En dus kwam hij ons lastig vallen..."

Medea: "En dit is dan alweer de laatste foto..."
Fabi: "Zonde..."
Medea: "Eindelijk zeg je eens een waar woord!"