|
|
De pagina Caviahemel is ermee gestopt. Het Condoleanceregister Caviahemel is nog altijd actief. Je kunt hier vertellen over je overleden cavia en je krijgt altijd antwoord op je bericht.
|
Op alle foto's rust copyright, ongeacht of er wel of niet een copyrightvermelding op staat. De foto's mag je dan ook niet zonder toestemming van de makers gebruiken.
|
Björn over zijn cavia's:
Op 30 december 2008 is Haike helemaal
onverwachts overleden. Het is zo jammer
dat ze het nieuwe jaar niet meer heeft kunnen
meemaken. Op 3 maart 2009 zou ze 6
jaar geworden zijn. We weten nog steeds
niet wat de oorzaak van haar dood zou kunnen
zijn, omdat ze nog kerngezond leek op die
dag zelf. Misschien is ze gestorven
door eenzaamheid. Tot 1 september
2007 leefde ze nog samen met haar broer
Skip, die toen is gestorven aan een longontsteking.
Skip heeft heel veel meegemaakt. Hij
heeft een gebroken poot gehad en is toen
volledig hersteld, hij heeft ook een operatie
voor castratie moeten ondergaan. De laatste
jaren van z'n leven had hij last van z'n
ogen, die wegzakten. Ik herinner me nog
dat Haike z'n ogen dan verzorgde. Dat
was mooi om te zien hoe goed ze voor elkaar
zorgden. Toen Skip stierf zat Haike dagenlang
weggedoken in haar hokje. Na enkele maanden
werd ze pas weer de oude. Daarna leek
het alsof ze het niet zo erg meer vond om
alleen te leven. Ze rende dan weer vrolijk
rond. Het is echt vreemd dat ze
dood is gegaan. Ik mis haar heel erg.
Ze liggen naast elkaar begraven in onze
tuin onder een grote treurwilg. Ik
hoop dat ze nu allebei in de caviahemel
samen zijn en gelukkig zijn. Björn |
Chris en Astrid over
hun cavia:
Ons lieve
meisje Sjappie is vandaag overleden. Ze
was 6 jaar oud. We gaan haar zo missen.
Ach, we zagen het aankomen. Steeds
vaker was ze rustiger en ze werd kaal op
haar ruggetje. Maar toch, nu het zo
ver is komt de klap toch best hard.
Ze was onze ElvisMadonna, want ze had de
lok van Elvis en de moedervlek van Madonna.
We zullen haar missen, maar ze
is nu samen met haar 'grote zus': onze in
2006 overleden konijn. Chris en
Astrid |
Daniëlle over haar
cavia:
Adje is bij ons gekomen op 21 juni
2006. Hij was toen al 2 en
een half jaar. Het gezin waar hij
bij woonde gaf hem verkeerd eten en afval
en eigenlijk niks gezonds. Hij was een
heel mager en schuw dier, doodsbang voor
mensen. Het gezin ging verhuizen naar
het buitenland en kon Adje niet meenemen.
Ik wilde hem wel hebben en heb hem
ook gekregen en ben hem samen met mijn broertje
en vader en moeder gaan verzorgen.
Wij praatten de hele tijd tegen hem en haalde
hem ook uit zijn kooi. Op een gegeven
moment ging bij hem het knopje om en had
hij door dat wij heel lief voor hem waren
en dat hij veel en lekker gezonde dingen
kreeg. Adje werd een lieve zachtaardig,
knuffelbare cavia en deed alles om aandacht
van ons te krijgen, dat lukte natuurlijk
altijd. Hij gaf je kleine likjes overal
waar hij je maar raken kon. Hij was
heel erg gelukkig en groot en sterk geworden.
Hij was goede maatjes met onze grasparkiet,
die mist hem nu heel erg net als wij.
Gisterenavond ging hij ineens zachtjes
piepen en hij dronk ook al een dag niet
meer. Wel likte hij water van mijn moeders
vingers. Adje had het best zwaar die
avond. ’s Nachts is hij om 2.30 uur in zijn
slaap gestorven. Hij lag heerlijk op
zijn buikje met een achterpootje naar achter.
Wij zijn allemaal heel verdrietig.
Zijn nachthokje hebben we een bodem
gegeven en daar hebben we zijn favoriete
hooi in gelegd en daarboven op ligt Adje.
Zijn liksteen en knaagsteen hebben
we bij hem gelegd. Mijn moeder heeft
hem opgebaard waar eerst zijn kooi stond.
Mijn broertje en ik zijn een grote
kei aan het beschilderen en daar schrijven
wij zijn naam op en dan begraven we Adje
op een mooi plekje in de tuin.
Ik denk wel dat hij heel gelukkig bij ons
was! |
Gilbert over zijn cavia: Mijn cavia is overleden
door een onbekende ziekte, hij was niet
meer te helpen en was erg ziek. De laatste
dagen van zijn leven heeft hij alleen maar
in zijn kooi gelegen. Ik schrok me rot toen
hij opeens uit de kooi sprong en zo op de
grond belandde. Hij was, toen ik hem opraapte,
al dood. Zijn naam was Pieppiep, omdat hij
zoveel piepte. Gilbert
|
Gino over zijn cavia: Mijn maatje Snuffie
is overleden op zondag 30 november 2008
op 7 jarige leeftijd. Snuf leefde met
2 jongere cavia's in een grote kooi, ze
hadden nooit ruzie. Snuffie was als een
soort moeder voor de 2 kleinere, Knuffie
en Scruffie. Vorig jaar kreeg Snuffie een
paar kale plekjes maar verder ging het goed.
Toen de kale plekjes weg waren, werd zij
een beetje mager. Een half jaar
geleden begonnen de kale plekjes weer terug
te komen. Maar daar bleef het bij, verder
was er niks aan de hand en het werd niet
erger. Nu ongeveer 2 weken geleden ging
ik naar de kooi om m'n 3 meisjes fruit te
geven. Ik keek het hokje naar binnen en
zag dat er bijna niks meer van Snuf over
was. In 1 nacht tijd waren bijna
al haar haren uitgevallen en was ze zo dun
als maar kan. Toen ik haar met een handdoek
(om haar geen pijn te doen) oppakte woog
zij misschien net iets van 140 gram. Zij
kon niet meer zelf drinken en eten, en ik
heb haar handmatig het flesje gegeven en
ook gevoerd. Ze dronk en at heel goed. Toen
ik haar terug had gezet viel zij om. Ik
dacht het is gedaan met haar maar toen kroop
ze rustig terug (heel langzaam) het hok
in. Na een paar dagen handmatig eten en
drinken geven ging het stukken beter met
Snuf. Ze at weer zelf, dronk zelf en rende
weer. Ik zag dat Snuf wilde blijven
leven en er alles aan deed om bij ons te
blijven. Helaas is het niet gelukt.
Toen ik op 30 november 2008 een kijkje ging
nemen zag ik dat Snuf overleden was. En
dit is niet het enige, Knuffie is ook besmet
geraakt en begint langzaam kaal te worden.
Ik zal er alles aan gaan doen om goede medische
zorg te krijgen voor Knuf. Snuffie,
je zal altijd in mijn hart blijven. We zullen
je heel erg missen! Denk eraan dat
je mijn beste maatje was en dat zal je ook
voor altijd blijven. Je hebt je rust verdient,
je hebt nu geen pijn meer, je bent nu in
een mooiere wereld waar het zonnetje altijd
schijnt en je altijd lekker buiten bent
en lekker kunt eten en spelen.
Vaarwel mijn maatje, ik zal altijd van je
houden! Met veel liefs, je
beste vriend Gino |
Jorana over haar cavia:
Dit is Pikkie, mijn cavia. Hij
is 6 jaar geworden en hij zou bijna 7 worden.
Hij stief op 23-12-08, een week voor
2009. Ik was bang dat ik het niet aan
kon, dat ik 2009 niet in m'n eentje zou
kunnen vieren. Pikkie was bij mij thuis
geboren en de enige mannetjescavia die we
hadden. Hij was ook de oudste cavia die
we hebben gehad en hij was de speciaalste.
Ik had altijd het gevoel dat hij
me trooste, als ik huilde, me hielp, wanneer
ik het nodig had en luisterde als ik iets
te vertellen had. Ik was niet bij zijn
begrafenis omdat ik het niet aan kon.
Mijn vader heeft hem voor mij begraven,
bij ons, aan de overkant. Ik heb nog
veel verdriet om hem... maar hij moet weten
dat ik hem nooit zal vergeten!
Jorana
|
Julie over haar cavia:
Vlekje was een heel lieve, dikke cavia.
Hij hield niet zoveel van lopen maar
hij vond het altijd heerlijk om in de tuin
te zitten gras eten. Hij was superlief
en is 8 jaar oud geworden! Het ging
op het laatst niet meer goed met hem, hij
had een tumor in zijn lijf. Hij heeft
het gelukkig nog 2 maanden volgehouden.
We missen je! |
Mariska over het overlijden
van de cavia van haar collega:
Hoi, Wilt u zo vriendelijk
zijn om de cavia Kiki van mijn collega te
plaatsen? Haar cavia is gisteravond
overleden en ze is er echt kapot van.
Ze is dan ook niet in staat om zelf
dit bericht te sturen. Alvast vriendelijk
bedankt! Mvgr, Mariska |
Naomi over haar cavia:
Mijn cavia heet Lotje. Zij was
ongeveer een jaar en twee maanden.
Zij is 25 maart doodgegaan. Denkelijk
aan een longontsteking. Dat vind ik
heel erg, ik moet er vaak van huilen en
ik denk er de hele dag aan. Zij
heeft ongeveer een jaar geleden een nestje
gekregen van vier cavia's. Twee cavia's
zijn al dood van dat nestje. Een hebben
we gehouden en een weg gedaan. Zij
was altijd een hele lieve cavia.
Ze was een knuffeldier. Zij zorgde
altijd heel goed voor haar kinderen.
Wij gaan haar dadelijk begraven. Ik
hoop dat ze nu gelukkig is in de caviahemel.
Xxx en tranen van Naomi |
Serena over haar cavia:
Dit is mijn lieve cavia Baby, het was
een apart geval. Mijn andere cavia was al
een tijdje heel erg dik, maar hij at ook
heel veel dus we dachten dat het gewoon
door het vele eten kwam. Maar op een
middag liep ik naar de WC en kwam ik voorbij
de caviakooien, ik keek naar mijn cavia
en zag daar iets wits naast zitten, ik riep
mijn cavia zodat-ie naar me toe kwam lopen,
en ja, hoor daar zat-ie, Baby, een klein
wit caviaatje! Mijn cavia bleek
al zwanger te zijn toen we hem in de dierenwinkel
kochten. Baby is ook de reden dat we van
2 naar 8 cavia's zijn geweest. Hij was een
mannetje maar we kwamen daar pas veel te
laat achter, en ja met 2 jonge meiden in
huis kun je die schattige kleintjes echt
niet weg doen! Baby is altijd samen
met zijn moeder mijn favoriet geweest. Hij
had mooi wit lang haar en mooie rode ogen.
Hij vond het ook geweldig om in bad te gaan,
lekker in een warm bad en daarna lekker
fohnen! Op een zondagmiddag pakte ik hem
om er lekker mee te kroelen, en hij deed
toen al een beetje raar hij maakte rare
geluidjes en piepte veel wat hij nooit deed.
Ik zette hem na een tijdje terug en een
aantal minuten later werd ik door mijn vader
naar beneden geroepen, Baby was dood...
Ik kon er met mijn pet niet bij en
dacht eerst zelfs dat het mijn schuld was,
maar dat was natuurlijk niet zo, toen we
hem gingen bekijken om naar een mogelijke
oorzaak te kijken zagen we dat zijn buik
dik was en een beetje zwart dit was mogelijk
de oorzaak. Het gaf me een goed gevoel dat
Baby met liefde is gestorven, ik heb daarvoor
nog met hem gekroeld dus hij weet dat ie
geliefd was, en heeft waarschijnlijk ook
geen pijn gehad. Baby heeft nog geen jaar
mogen worden... Lieve Baby, ik
hoop dat je het daar naar je zin hebt en
lekker kan spelen met alle andere cavia's,
ik mis je nog steeds verschrikkelijk maatje
van me!
|
Dinand en Natasha over
hun cavia:
Sjaak
was een eigenzinnige, grote en lieve cavia.
Hij was altijd actief en betrokken bij wat
er in huis gebeurde. Ook ging hij vaak mee
op vakantie of uit logeren. Sjaak was dol
op witlof, hier at hij iedere dag van. Op
een gegeven moment ging het minder goed
met Sjaak, hij kreeg een grote kale plek
op zijn vacht en at minder. Een anti-schimmel
kuur en een anti-bioticumkuur hielpen hem
er weer bovenop en zijn vachtje herstelde
goed. Sjaak bleef wat mankeren
en toch nog onverwacht is Sjaak op 3 juni
overleden. We wisten wel dat hij niet lekker
was, maar we wisten niet dat hij zo ziek
was. We blijven ons Sjaak herinneren
als het vrolijke en actieve knaagdier dat
hij was. Vaarwel Sjaak... |
Familie de Kok over hun
cavia: Op
9 december 2008 is onze cavia Schnabbel
overleden aan een hartaanval. Hij had
nooit ergens last van gehad, behalve dan
dat hij een extra teentje aan zijn achterpootje
had. Met 11 maanden en 2 dagen is onze
Schnabbel niet echt oud geworden, maar in
zijn broertje Tommie (die nu erg bang en
verlegen is, terwijl hij dat eerst niet
was) zit nog altijd iets van hem...
Familie de Kok
|
Caroline over haar cavia:
Op maandagavond
13 juli om kwart voor zeven is onze lieve
vrouwtjescavia Misty, 3,5 jaar oud, overleden.
Zij was degene die het hok deelde met Didi,
die al eerder is overleden. Misty was een
vrolijke, spontane cavia, waar ik een hele
goede band mee had, ze was geliefd bij iedereen!
Ze vermagerde opeens heel erg, en ze
kon niet meer eten We zijn meteen naar de
dierenarts gegaan, en het bleek dat haar
kiezen niet in orde waren, en later bleek
ook dat haar hele gebit niet in orde was,
en dat het het beste voor haar was, haar
te laten inslapen. Want anders zou ze iedere
maand naar de dierenarts moeten gaan om
haar kiezen te laten knippen, maar dat hielp
ook niet, en daarom hebben we haar tijdelijk
moeten voeren met vloeibaar voedsel.
Ze bleef ondanks haar gebitsafwijking,
nog even levendig en schattig als ze altijd
was. Toen haar hele gebit schots en scheef
stond, hebben we besloten haar die avond
in te laten slapen. Ze kreeg 2 spuitjes,
want ze was een sterke cavia. Ze deelde
haar hok met Knorretje, een hele lieve cavia.
MISTY, IK HOUD VAN JE, IK
WILDE JE NOG LANG BIJ ME HOUDEN, MAAR HET
IS BETER ZO VOOR JE, JE LIJDT GEEN PIJN
MEER! LIEFS, CARO EN KNOR |
Colinda over haar cavia: Ook mijn cavia is overleden.
Toen ik mijn cavia had was ze heel levendig
en speelde ze altijd met haar balletje dat
rinkelde. Ze ging op haar huisje zitten
op en af. Tot op een dag begon
ze naar in een hoekje te zitten ze wilde
niets meer; geen eten geen drinken Kort
daarna pakte ik haar beet om eens lekker
met haar te kroelen omdat ik wist dat er
iets mis was vervolgens wist ik dat ze bij
mij wilde zijn omdat ze wist dat er iets
zou komen. Een half uur later
begon ze opeens haar bek helemaal wijd open
te trekken 2 x. Ik wist 1 ding ze kreeg
geen lucht meer, ik vond het zo zielig.
Ze bleef bij me want ze wist dat het veilig
was. Vlak daarna is ze op mijn schoot overleden.
Ik weet niet wat ze precies voor ziekte
had we denken epeleptie. Colinda |
Demi over haar cavia:
lieve kleine schat, je weet dat ik
van je hou we hebben samen geweldige
tyden gehad samen met je zusje Cleo
maar nu is de tijd gekomen na vijf
jaar jij en ik zijn niet gek ook
jij weet dat het niet meer gaat zoals toen
en als ik je voel, dan klopt het niet
je bent veel te dun! en we weten
dat we er niks aan kunnen doen ook
al doe je hard je best en lieve Punkie
weet dat ik altijd van je houd
en neem mijn tranen mee als je gaat
zodat ze in de hemel weten hoeveel er van
je is gehouden je bent op hè?
ga maar schat het is goed zo
dikke kus en knuffel je maatje voor
altijd Demi RIP PUNKIE
16-07-2009 ALTIJD IN ONS HART |
Isa over haar cavia: Mijn cavia Buffy is
gestorven op 27-02-07
Hij zat samen in een kooi met mijn andere
cavia Leeuwtje Eerst zagen we niet dat
hij niet eten omdat leeuwtje wel at
Maar toen zagen we hem ook nooit meer drinken
We gingen met hem naar de dierenarts maar
die wist ook niet wat hij had hij gaf
hem antibiotica Toen hadden we hem apart
gezet op mijn kamer Maar het ging niet
beter We wouden 3 dagen later weer naar
de dierenarts ik pakte hem op en hij
klapte helemaal dubbel alsof hij geen botten
had Gelukkig sliep hij toen hij dood
ging Waarschijnlijk had hij longontsteking
maar we weten het nog steeds niet
Gr je baasje Isa en je vriendje Leeuwtje
|
Jesse en Penny over
hun cavia:
Mijn cavia Bijou is gestorven op 26 september
2009, ze was bijna 5 jaar oud en een schattige
lieve cavia. Ze was goudbruin met beige
en wit. Gisteren ontdekte we dat ze waterige
poep had en er lag op sommige plekjes een
klein beetje bloed in haar kooi.
Van de dierenarts moesten we het even aankijken,
maar we hadden er geen goed gevoel over.
Vanmorgen lag ze dood in het huisje en haar
cavia-vriendinnetje Penny lag dicht tegen
haar aan, zij moet nu alleen verder en dat
is voor haar ook niet makkelijk, want ze
zijn al die tijd samen geweest.
We hebben haar begraven onder de perzikboom
in de tuin, we gaan haar erg missen, daaag
lieve Bijou... Knuffels en een
kusje van je baasje Jesse en Penny
|
Joline over haar cavia: Mijn lieve Jerry is
plotseling overleden. We hebben hier
veel verdriet om. Hij was altijd zo
opgewekt en hij vond het leuk om in de tuin
te scharrelen met z'n vriendje. Die
lieve geluidjes die hij maakte als hij werd
geaaid... hij was echt een knuffelbeer
Hij voelde zich veilig als hij lekker hoog
in je nek zat. Dat mis ik nu zo...
Lieve Jerry is zal je nooit vergeten!
Je zal altijd bij me blijven, je was
de liefste en mooiste cavia ooit!
|
Klaasje over zijn hamster:
Ik wou al de hele tijd dat ik
een leuk plekje voor mijn hamster
zou vinden. En er iets leuks mee doen.
Mijn huisdier is wel niet een cavia.
Ik heb wel cavia' s maar die zijn niet
dood. Mijn hamster wel en ze was nog
maar 4 maanden. Ik zou het uitleggen.
Ik ging spelen met Cem en toen kon ik Micky
niet vinden. We hebben alles over hoop gehaald.
Pappa, die vond haar in een een muizengifdoosje.
We gingen heel snel naar de dierenarts.
Het ging toen beter. Maar na vijf dagen
ging ze dood... Klaasje |
|
|
top
home |